برهمکنش پلیمر-پرکننده و پراکندگی ذرات در نانوکامپوزیتهای لاستیکی تقویت شده توسط نانوذرات دوده و سیلیکا

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 کارشناس پژوهش و فناوری-شرکت مهندسی و تحقیقات صنایع لاستیک

2 عضو هیئت علمی پژوهشکده کامپوزیت دانشگاه صنعتی مالک اشتر

3 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی مالک اشتر

10.22034/irm.2022.167630

چکیده

الاستومرها به خاطر انعطاف‌پذیری در طراحی، وزن سبک و فرایندپذیری آنها به‌طور گسترده‌ای در صنایع گوناگون استفاده می‌شوند. این مواد و به‌طورکلی پلیمرها نسبت به مواد فلزی یا سرامیکی خواص مکانیکی (مانند استحکام کششی و مدول الاستیک) بسیار ضعیف‌تری دارند. اضافه کردن ذرات پرکننده راه‌حلی است که در دهه‌های گذشته به منظور تقویت الاستومرها استفاده شده است. خواص کامپوزیت ایجاد شده بستگی مستقیم به نوع پرکننده دارد. پرکننده‌ها براساس میزان اثر آنها به دو دسته پرکننده‌های بی‌اثر یا غیرتقویت‌کننده و پرکننده‌های فعال یا تقویت‎کننده تقسیم می‌شوند. هدف از این تحقیق، مطالعه اثر برهمکنش بین ذرات پرکننده و زنجیرهای پلیمری و همچنین پراکندگی ذرات به عنوان دو عامل بسیار مهم برروی تقویت‌کنندگی نانوکامپوزیت‌ها در نانوکامپوزیت‌های لاستیکی تقویت‌شده توسط نانوذرات دوده و سیلیکا است. نتایج بررسی‌ها نشان دادند که پارامترهایی مانند افزایش سطح تماس پرکننده، کاهش اندازه ذرات و همچنین فعالیت سطحی پرکننده (گروه‌های عاملی واکنش‌گر برروی سطح) باعث بهبود برهمکنش بین ذرات پرکننده و زنجیرهای پلیمر شده و درنهایت باعث افزایش خواصی مانند خواص فیزیکی-مکانیکی، حرارتی، رئولوژیکی، نفوذپذیری در برابر حلال و ... می‌شود. علاوه‌بر‌این، نتایج مشاهدات مقایسه بین نانوذرات دوده و سیلیکا نشان داد که به دلیل نزدیک بودن پارامتر حلالیت دوده و پلیمرها، پراکندگی نانوذرات دوده درون آمیزه لاستیکی نسبت به نانوذرات سیلیکا به شکل مطلوب‌تری انجام می‌شود، که نتیجه آن افزایش برهمکنش‌های پلیمر-پرکننده در آمیزه لاستیکی حاوی نانوذرات دوده است. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات