هنرآفرینی شغلی، رضایت و فرسودگی شغلی کارکنان شرکت های تولیدکننده لاستیک در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب و کار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

2 فوق دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه تهران و مشاور هیات مدیره سازمان تامین اجتماعی کشور، تهران، ایران

3 دکترا، مدیریت منابع انسانی، مدرس گروه مدیریت و حسابداری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

4 دانشیار دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران

10.22034/irm.2023.379124.1207

چکیده

هنرآفرینی شغلی، رفتاری خودجوش و فعال در وجود شاغلان است که با دستکاری حوزه‌های وظیفه‌ای و ارتباطی شغل موجب چالش و جذابیت بیشتر شغل می‌شود. انتظار می‌رود که چنین رفتاری تأثیر مستقیم بر رضایت شغلی داشته باشد، که پژوهش حاضر با هدف بررسی این ارتباط و نقش میانجی فرسودگی شغلی کارکنان، به صورت کاربردی و پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان شرکت های تولیدکننده لاستیک در ایران بود. با توجه به جدول کوکران تعداد 400 پرسش‌نامه مورد تحلیل قرار گرفت. به-منظور سنجش هنرآفرینی شغلی از پرسش‌نامه 12 گویه‌ای لانا و همکاران (2009)؛ رضایت شغلی از پرسش‌نامه 5 گویه‌ای جوهلکی و دوهان (2000) و برای سنجش فرسودگی شغلی از پرسش‌نامه 22 گویه‌ای مسلش و همکاران (1986) استفاده شد. روایی پرسش‌نامه از نظر صوری، محتوایی و سازه مورد بررسی قرار گرفته و پایایی آن نیز با اجرای آزمایشی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، برابر با 7/95 درصد به‌دست آمد. نتایج نشان داد که هنرآفرینی شغلی تأثیر مثبت و معناداری بر رضایت شغلی و تأثیر منفی و معنادار بر فرسودگی شغلی دارد. همچنین، فرسودگی شغلی نقش میانجی‌گری منفی و معناداری بین رابطه هنرآفرینی شغلی و رضایت شغلی دارد. با عنایت به نتایج پژوهش به شرکت ها پیشنهاد می‌شود که طراحی مجدد مشاغل خود را به‌منظور آزادی عمل بیشتر به کارکنان عملیاتی و خدماتی در دستور کار قرار داده و از این طریق رضایت شغلی را برای کارکنان به ارمغان آورند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات